"A tree for Iranian art scene, I gave it shadows and fruits, and, a tree, I will die standing.” Masoud Dashtban
He had a grip on creativity. He placed images on paper. He dabbed water in colors. He brought forms to life. Of instruments and bodies, he made bowls that sang songs. He was well-read and knew how to use his mind. He was a graduate of the Fine Arts Department of Tehran University and a professor at IRIB University. He made a living through graphic arts, industrial design, and animation. He was in love with the mountains and with the fields. He was in love with Hamedan, his hometown, where he was born in early 1957. His watercolors are alive. They show us what he saw in fields and faces. Even when he was sick, he did not put his brush down. He made many animations.
In the 7th Fajr Film Festival (1988), he received the first prize for credits graphics for Cold Roads.
He was a member of the Iranian Painters' Association
He was a member of Animation Filmmakers Association of Iran.
He passed away on May 28, 2019 in Tehran’s Gandhi Hospital.
«من همانند درختی بر دنیای هنر ایران ایستاده، به آن سایه و میوه دادم، و همانند درخت ایستاده جان می‌دهم.» مسعود دشتبانخلاقیت در چنگش بود. نقش بر کاغذ می‌زد و آب به رنگ. حجم می‌پروراند، کاسه می‌ساخت ساز و تَن. خوانده بود و فکر و ذهن به‌کار می‌گرفت. فارق‌التحصیل دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، مدرس دانشگاه صداوسیما. کارش گرافیک بود، طراحی صنعتی، پویانمایی. عاشق کوه و در و دشت بود. عاشق همدان، زادگاهش (اسفند ماه ۱۳۳۶). آبرنگ‌هایش زنده‌اند، در دشت و در چهره قامت رعنا می‌دید. حتی در طول دوران بیماری و ناتوانی قلم بر زمین نگذاشت. انیمیشن بسیار ساخت، همه پویا.از هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۶۷) سیمرغ بلورین بهترین عنوان‌بندی را برای فیلم جاده‌های سرد گرفت.عضو انجمن نقاشان بودعضو انجمن سینمایی فیلمسازان انیمیشن ایران.
هفتم خرداد ۱۳۹۸ در بیمارستان گاندی تهران درگذشت.
